Agrarisch Dagblad, woensdag 19 augustus 2009

Keizer Foks draait op twee gezinnen. De vennootschap onder firma in het Veluwse Emst houdt 1.100 vleeskalveren volgens het Peter's Farm-concept. De ondernemers benadrukken de flexibiliteit en afwisseling binnen hun familiebedrijf. De zwagers Roel Keizer en Rob Foks en hun gezinnen hebben de vierde ronde op het nieuwe bedrijf er bijna op zitten. In 2006 begonnen ze met de bouw, in dezelfde straat als het ouderlijk bedrijf van Roel en Robs vrouw Dietske. Met meerdere potentiële opvolgers was het kalver- en paardenbedrijf van de familie Keizer namelijk te klein. De grond die van de parochie gepacht werd bood uitkomst. "Mijn schoonvader is wel tien jaar bezig geweest om het voor ons mogelijk te maken, maar uiteindelijk mochten we hier bouwen", vertelt Rob. De kalverhouders, die beiden bij het bedrijf wonen, hebben 1.100 kalveren in een Peter's Farm systeem. De keuze voor Peter's Farm stond niet van het begin af aan vast. "Alpuro stelde dit voor, wij twijfelden eerst een beetje", herinnert Roel zich. "We zagen een beetje op tegen het werk, waren bang dat er niet genoeg overzicht zou zijn", voegt Rob toe. Achteraf zijn de zwagers echter erg blij met de keuze. "Het is prettig werken, de dieren zijn gezond en hebben lekker de ruimte", vindt Roel. "Door de computer heb je bovendien juist een heel goede controle. Je ziet direct als een kalf minder drinkt en je kunt heel goed bijsturen." Peter's Farm-kalveren worden namelijk individueel gevoerd met behulp van een geautomatiseerd drinkstation. "Hierdoor ben je ook vrijer, je zit minder vast aan de voertijden." De kalverhouders zijn extra flexibel omdat ze het bedrijf met twee gezinnen runnen. Rob werkt in de bouw en voert vaak 's ochtends of 's avonds. Roel werkt twee dagen in de week op het bedrijf van zijn vader en heeft daarnaast een eigen bedrijf waar hij voetbalkooien last. Roels vrouw Esther en zijn zus Dietske werken beiden parttime en zorgen voor de administratie van het bedrijf. "Zo kom je niet in een sleur en raak je niet bedrijfsblind", vindt Roel. "De onderlinge communicatie is wel extra belangrijk", vult zijn zwager aan. Omdat Rob in de bouw werkt, konden de ondernemers bij het bouwen veel zelf doen. "De bovenbouw heeft een aannemer gedaan, de rest hebben we zelf gedaan", vertelt Rob. "We hebben ook gebruikte inrichting gekocht en zelf geplaatst en veel samengewerkt met mijn schoonvader en zwager, dat is het voordeel van de maatschap dichtbij. Zo konden we toch de kostprijs vrij laag houden." Wel moest er geïnvesteerd worden in een houtkachel omdat er geen gasleiding naar het bedrijf loopt. De keuze voor Peter's Farm brengt bovendien wat meer kosten met zich mee. "Je hebt meer onderhoud aan elektronica en in het begin wat meer hulp nodig", aldus Roel. De kalverhouders werken op contract met een vaste vergoeding die ze op verzoek van de bank voor drie jaar vastgelegd hebben. Wekelijks komt een vertegenwoordiger van Alpuro langs. Roel: "We hebben bepaalde afspraken over de bedrijfsvoering, maar hebben ook onze eigen dingen. We wilden bijvoorbeeld mais bijvoeren naast de ruwvoermix. Eigenlijk is dat niet standaard, maar met mate mag het dan wel." De kalveren worden tot ongeveer de zevende week tweemaal daags gevoerd, na die tijd drie keer per dag. Toch is de beginperiode het drukst. De kalveren komen 's nachts aan en de transpondernummers voor het drinkstation moeten dan gekoppeld aan het oornummer. Hierbij helpt de hele familie mee. In de eerste weken komt bovendien hulp van jongens uit de buurt. "Je moet ze dan leren drinken en de ziektedruk is dan ook vrij hoog. Met 1.100 kalveren heb je natuurlijk aanvoer van veel bedrijven, dan heb je eigenlijk alle bacteriën wel bij elkaar." Toch zijn de zwagers tevreden over de gezondheid van hun kalveren. Dit is iets om te benadrukken, vindt Rob. "Je merkt dat mensen beïnvloed worden door campagnes over bloedarmoede. Ik zeg altijd: als ze niet gezond zijn groeien, ze ook niet. Als mensen zelf kijken, zien ze dat ook wel." Deze beeldvorming maakt het soms wel moeilijk om over je bedrijf te verteilen, geeft Roel toe. "Ik probeer altijd in te schatten wat voor mensen het zijn voordat ik vertel wat ik doe. Het is wel jammer dat dat moet, want ik ben natuurlijk trots op ons bedrijf."